Het kamp is weeral bezig,

de tentjes staan weer recht.

Ons bedje is gespreid,

de zakdoek is gelegd.

We zijn geïnstalleerd,

ja, we zitten hier weer goe.

Elke dag ravotten, spelen,

maar we zijn nog lang niet moe.

En toch moeten we vroeg gaan slapen,

dat vinden we niet fijn.

We zullen toch maar luistren

om morgen mens te zijn.

We zijn van huis weg,

nen dag of tien,

ja weg van huis,

te kort misschien.

We zijn van huis weg,

Nen dag of tien,

ja weg van huis,

‘k hem al afgezien.

De leiding en de leden,

die weten wel wat doen.

Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds,

spelen in het groen.

De kookploeg maakt het eten,

het is altijd goed gaar.

En is er iets kapot,

dan staat het M-team voor je klaar.

En vergeet ook niet de losse,

die zijn er ook weer bij.

De Soompie en den Dözze,

vervolledigen de rij.

We zijn van huis weg,

nen dag of tien,

ja weg van huis,

te kort misschien.

We zijn van huis weg,

Nen dag of tien,

ja weg van huis,

‘k hem al afgezien.

Dit stukje van Galmaarden,

dat is hier nu van ons.

Dat hebben we te danken,

aan een goeie bonds.

Dus Tollembeek here are we,

yes, Tollembeek we’re here.

We een gekke bende,

en we maken veel plezier.

Wat een onzin in dit stroofje,

dat heeft hier genen naam.

Als dat nu nog niet mag,

kom we zingen weer te saam.

We zijn van huis weg,

nen dag of tien,

ja weg van huis,

te kort misschien.

We zijn van huis weg,

Nen dag of tien,

ja weg van huis,

‘k hem al afgezien.